دوست من جناب آقای حسین حسنی کومله

این شعر فقط مال شماست

سالهاست که ندیدمش اما از او به یادگار این شعر را دارم که بسیار زیباست

رفیق دردم و اندوه و تشویش

ندیدم از جهان نوشی بجز نیش

اگر چه ظاهری آباد دارم

ولی ویرانه ام یک عمر در خویش