متعه راهی برای فرار از گناه است؛ در شرایطی که پرهیز از گناه، سخت و موجب عقده های روانی و بیماری های عصبی می گردد .

چه بسا ازدواج های موقتی که از ازدواج دائمی عجولانه و اجباری جلوگیری می کند حال آنکه اگر اتفاق نیفتد و ازدواج دائم صورت بگیرد، یا به طلاق و رهایی فرزندان در دامان بدبختی ها منجر می شود و یا یک عمر شومی و نکبت به بار می آورد.

ازدواج موقت گاهی تنها راه چاره است برای نوجوانی که امکان ارضای جنسی برایش فراهم نیست؛ دانشجویی که قهرا تا اتمام درس نمی تواند ازدواج کند؛ مردی که همسر بیمار دارد و یا به دلیل شرایط کاری و یا هر چیز دیگری در سفرهای طولانی بسر می برد و زنی که بیوه یا مطلقه شده و همسر دائم نمی یابد. زیرا غریزه فشار می آورد و اگر سرکوب شود، بیماریها و ناراحتی های جدی ایجاد می کند و اگر رها شود طغیان می کند.

لذا در خبرى از قول امام على(علیه السّلام) آمده است كه:

اگر عمر درباره متعه آن چنان نمى‏كرد (متعه را حرام نمی کرد) هیچ كس جز شخص بدبخت زنا نمى‏كرد و هم به این صورت نقل شده است كه زنا جز اندكى صورت نمى‏گرفت.(جلوه ‏تاریخ،ج 8، ص 193) 

برچسب‌ها: صیغه, ازدواج موقت, شرایط ازدواج موقت, احادیث و روایاتی در باره صیغه, متعه